Ήταν άνοιξη του 2007 όταν σε μια αδελφική συζήτηση ο Κύριος έβαλε στις καρδιές των αδελφών Αλέκου Καραγιάννη, Δημήτρη Κοτσώνη και Χάρη Καραγιάννη να προτείνουν στους αδερφούς της εκκλησίας του Παγκρατίου να κάνουμε όλοι μαζί τις καλοκαιρινές μας διακοπές, συνδυάζοντας τη ξεκούραση με τη πνευματική κοινωνία.

 Αυτό άρεσε πρώτα στον Κύριο και μετά στους υπόλοιπους αδερφούς και έτσι ο αδ. Δημήτρης Κοτσώνης ανέλαβε να βρει έναν κατάλληλο χώρο να διοργανώσει την εκδήλωση αυτή. Αποφασίσαμε να αποφύγουμε τη θάλασσα και τη κοσμοσυρροή και να πάμε όλοι μαζί σε ένα ήσυχο μέρος κάποιου βουνού της πατρίδας μας. Νοικιάσαμε λοιπόν ένα κτήμα 4 στρεμμάτων με 5 πετρόχτιστα μεγάλα και άνετα σπίτια έξω από το Καρπενήσι όπου 25 περίπου άτομα της εκκλησίας του Παγκρατίου περάσαμε ένα ευλογημένο πενθήμερο (από Δευτέρα πρωί έως και Σάββατο απόγευμα).

Τις περισσότερες ώρες της ημέρας είχαμε πνευματικά μαθήματα με κύριους ομιλητές τους αδερφούς Αλέκο και Χάρη Καραγιάννη, ενώ μετά το μάθημα είχαμε πνευματική συζήτηση επάνω στο θέμα μέσα από το λόγο του Θεού. Λειτουργούσαμε όλοι μαζί σαν μια μεγάλη οικογένεια, μαγειρεύοντας και τρώγοντας σε κοινό τραπέζι καθημερινά κάτω από τα πλατάνια. Δεν έλλειπαν φυσικά οι περίπατοι στις γύρω περιοχές, τα παιχνίδια και οι αθλοπαιδίες. Η μέρα μας τελείωνε το βράδυ κάτω από τον έναστρο ουρανό με προσευχή και δοξολογία στον Κύριο μας έως αργά τη νύχτα. Ήτανε τόσο ευλογημένα που την τελευταία μέρα όλοι μαζί με ένα στόμα είπαμε «Εάν ο Κύριος επιτρέψει και είμαστε ακόμη επάνω στη γη του χρόνου θα το ξανακάνουμε».

Πράγματι τον επόμενο χρόνο προσευχηθήκαμε και ζητήσαμε οδηγία από τον Κύριο. Βλέποντας ότι περισσότεροι αδερφοί από το Παγκράτι θελήσανε να ξανακάνουμε την εκδήλωση αυτή αποφασίσαμε να νοικιάσουμε ένα αγρόκτημα στην Αμφίκλεια, όπου είχαμε καλύτερη υποδομή για μαθήματα και εστίαση.

Λίγο περισσότερα από 50 αδέρφια συμμετείχαμε ενεργά σε ένα πρόγραμμα πρωινών και απογευματινών μαθημάτων, ακολουθούμενο από ερωτήσεις και απαντήσεις, με θέμα: «Ακολουθώ τον Ιησού Χριστό». Όλη την ημέρα είχαμε αρκετό χρόνο ελεύθερο για παιχνίδια, αθλήματα και άλλες δραστηριότητες, ενώ κατά την απογευματινή κοινωνία και μάθημα, αρχίσαμε να έχουμε επισκέπτες αδερφούς από γειτονικές εκκλησίες. Το βράδυ μετά το φαγητό καθιερώσαμε κοινή προσευχή και πνευματική κοινωνία μετ’ αλλήλων. Άτυπα μεν αλλά ουσιαστικά άρχισε η εκδήλωση αυτή να παίρνει μορφή Πνευματικού Συνεδρίου.
Ο αδ. Αλέκος Καραγιάννης ακούραστα μας υπηρετούσε συνεχώς στα πνευματικά.

Το 3ο Πνευματικό Συνέδριο έγινε μετά από πολύ προσευχή και αναζήτηση του θελήματος του Θεού. Πολλοί αδελφοί από άλλες εκκλησίες μας έπαιρναν τηλέφωνα και μας ζητούσαν να συμμετέχουν και αυτοί στο επόμενο Πνευματικό Συνέδριο.

Ενημερώσαμε τους αδ. Λεωνίδα Φέγγο και Νίκο Νικολακόπουλο για την εξέλιξη του συνεδρίου μας και με τη σύμφωνη γνώμη τους προχωρήσαμε και νοικιάσαμε το δασικό χωριό «Δρυάδες» στα βουνά των Αγράφων στην τοποθεσία Καροπλέσι. Μαζευτήκαμε 85 αδερφοί από διάφορες πλέον εκκλησίες της Ελλάδος και του εξωτερικού (Αττική, Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Καρδίτσα, Στρατώνι, Μαρτίνο, Ζάκυνθο, Ηράκλειο, Γερμανία, Βουλγαρία, Τσεχία) και μοιραστήκαμε 20 ξύλινα σπιτάκια μέσα στο δάσος. Το θέμα του συνεδρίου ήταν «Πόλη μας … ο ουρανός», ενώ το πρόγραμμα παρέμεινε ίδιο με τα προηγούμενα συνέδρια, με τη διαφορά ότι καθιερώσαμε ξεχωριστή ώρα νέων στα πρωινά μαθήματα. Τα απογευματινά εξακολούθησαν να γίνονται κοινά και πολλοί πλέον εργάτες από διάφορες εκκλησίες  προστέθηκαν στο πρόγραμμα των ομιλητών για να αναπτύξουν το θέμα.

Με την ευλογία του Κυρίου το επόμενο Πνευματικό Συνέδριο έγινε πάλι στο δασικό χωριό «Δρυάδες». Ενώ είχαμε πάρα πολλές αιτήσεις συμμετοχής, αποφασίσαμε να μη μετακινηθούμε σε μεγαλύτερο χώρο.

Τα βήματα μας ήτανε μικρά-μικρά και με προσοχή. Οι αιτήσεις συμμετοχής υπερέβησαν τη χωρητικότητα των δωματίων με συνέπεια πολλοί αδελφοί να νοικιάσουν δωμάτια σε κοντινούς ξενώνες και να συμμετέχουν στο συνέδριο ως επισκέπτες. Το συνέδριο πλαισιώθηκε πάλι από αδερφούς και εργάτες του ευαγγελίου από Αττική, Λάρισα, Γερμανία, Βουλγαρία ενώ προστέθηκαν συμμετοχές από το Βόλο, τη Καβάλα, τη Μυτιλήνη, τη Θήβα και τη Πρέβεζα. Το πρόγραμμα μας παρέμεινε το ίδιο καθώς βλέπαμε ότι το ευλογεί ο Κύριος. Το Θέμα μας: «Εξαγοραζόμενοι τον καιρό διότι αι ημέραι είναι πονηραί» Εφεσίους ε:16.  Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κύριος ευλόγησε σφόδρα τις καρδίες των αδελφών τα 2 αυτά χρόνια και παρά τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης στο δασικό χωριό τα ποσοστά ικανοποίησης από το συνέδριο άγγιξαν το 100%!

Με την χάρη και οδηγία του Αγίου Πνεύματος την επόμενη χρονιά νοικιάσαμε για αποκλειστική χρήση το ξενοδοχείο «Νεβρός» και τους γύρω ξενώνες στο Νεοχώρι της λίμνης Πλαστήρα, για να έχουμε καλύτερη ξενοδοχειακή και συνεδριακή υποδομή και να κάνουμε δεκτές όσο το δυνατόν περισσότερες αιτήσεις.

Ο Κύριος διέγειρε τις καρδίες των αδελφών που συμμετείχαν τα προηγούμενα χρόνια να μεταφέρουν την εμπειρία τους και να προσκαλέσουν κι άλλους αδελφούς να λάβουν μέρος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη χρονιά αυτή οι σύνεδροι να ξεπεράσουν τους 120 αδερφούς από περισσότερες από 24 εκκλησίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ανάμεσά τους πολλοί και ευλογημένοι εργάτες του ευαγγελίου που, ακολουθώντας το ίδιο πρόγραμμα, ανέλαβαν να μας υπηρετήσουν στο θέμα: «Άγιοι γίνεσθε διότι εγώ είμαι Άγιος» Πέτρου Α΄α:16.

Η παρουσία του Θεού και η ενότητα μεταξύ των αδελφών παρέμειναν και αυτή τη χρονιά οι σημαντικότερες εντυπώσεις που κατέγραψαν οι συμμετέχοντες στο τέλος του συνεδρίου. Η ευλογία του Κυρίου ήταν μεγάλη αλλά η απουσία του αδελφού Αλέκου Καραγιάννη που εν τω μεταξύ κάλεσε ο Κύριος έγινε αισθητή σε όλους, καθότι ο αδελφός ήταν από τους πρωτεργάτες του συνεδρίου και μας υπηρετούσε κάθε χρόνο με ζήλο στα πνευματικά. Ο οραματισμός των οργανωτών ήταν πλέον το συνέδριο αυτό να γίνει ένα συνέδριο της ΕΑΕΠ όλης της Ελλάδος και όχι μόνο της εκκλησίας του Παγκρατίου.

Ο Κύριος συνέχισε να αυξάνει το συνέδριο του και εμείς προσπαθώντας να ακολουθήσουμε τις ενέργειες Του αποφασίσαμε να νοικιάσουμε το ξενοδοχείο «Ναϊάδες» στην ίδια περιοχή με σκοπό να καλύψουμε την αυξημένη ζήτηση συμμετοχής που παρουσιάστηκε.

Αριθμός των συνέδρων σχεδόν διπλασιάστηκε ξεπερνώντας τους 230 από περισσότερες από 33 εκκλησίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό! Το θέμα του συνεδρίου ήταν «Επιστολή Ιακώβου» και η ευλογία και αυτή τη χρονιά μεγάλη. Οι αδελφοί μετά το πέρας του συνεδρίου ζήτησαν να αυξηθεί η διάρκειά του και δήλωσαν ότι με τη χάρη του Θεού θα συμμετείχαν και την επόμενη χρονιά. Οι οργανωτές αποφάσισαν να ανακοινώσουν στους αδερφούς της συνόδου τον οραματισμό τους, να παραδοθεί το συνέδριο, σε όλη την ΕΑΕΠ της Ελλάδος. Περιμέναμε στην προσευχή.

Η ζήτηση για συμμετοχή στο συνέδριο ήταν πλέον τόσο μεγάλη από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό που βρεθήκαμε ξαφνικά στη δυσάρεστη θέση να μη μπορούμε να ικανοποιήσουμε όλες τις αιτήσεις συμμετοχής. Αυτό έφερε τους οργανωτές σε μεγάλο προβληματισμό, επειδή δεν θέλαμε να αφήσουμε ούτε έναν αδερφό εκτός συνεδρίου.

Αποφασίσαμε λοιπόν να νοικιάσουμε 3 ξενώνες επιπλέον του συνεδριακού ξενοδοχείου αλλά να διατηρήσουμε τη προτεραιότητα συμμετοχής των παλαιότερων συνέδρων με σκοπό να μεταλαμπαδευτεί στους νεότερους το πνεύμα και να μη αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του συνεδρίου. Το θέμα που επιλέγεται είναι «Μαθήματα από την προς Εφεσίους επιστολή» και η ευλογία που γίνεται είναι μεγάλη με συνωστισμό περίπου 330 συνέδρων και επισκεπτών από περισσότερες από 38 εκκλησίες. Μόνο με τη βοήθεια του Κυρίου φέραμε εις πέρας το συνέδριο λόγω του μεγάλου αριθμού συμμετεχόντων. Το συνέδριο υπερέβη πλέον τα όρια του Παγκρατίου και αποφασίσαμε, με την οδηγία του Θεού, να το παραδώσουμε στη σύνοδο με σκοπό να γίνει ένα Πνευματικό Συνέδριο όλης της ΕΑΕΠ. Για τη καλύτερη λειτουργία του συνεδρίου έκτοτε αποφασίστηκε να δημιουργηθεί μια ομάδα διοργάνωσης, η οποία επανδρώθηκε από αδελφούς, όχι μόνο του Παγκρατίου αλλά και άλλων εκκλησιών, που είχαν την εμπειρία και είχαν κοπιάσει στο έργο αυτό τα προηγούμενα χρόνια.

Το συνέδριο παίρνει πλέον την τελική του μορφή σαν Πνευματικό συνέδριο ΕΑΕΠ όλης της Ελλάδας με 2 περιόδους (εβδομάδες) και υπεύθυνους τους αδελφούς Σπύρο Φέγγο και Κώστα Κονδύλη.

Η οργανωτική ομάδα που συστάθηκε αποφάσισε να διοργανώσει και δεύτερη περίοδο με σκοπό να καλύψει την αυξημένη ζήτηση συμμετοχής και να διατηρήσει τις συνθήκες διεξαγωγής του συνεδρίου σε υψηλό επίπεδο.

Η θέληση όμως των αδελφών να συμμετάσχουν στο συνέδριο ήταν για μια ακόμα φορά ακόμη μεγαλύτερη με αποτέλεσμα να καλυφθούν όχι μόνο τα δωμάτια του συνεδριακού ξενοδοχείου, αλλά και των δύο επιπλέον ξενώνων που είχαν εξασφαλιστεί από τους διοργανωτές. Οι αδερφοί που δεν πρόλαβαν να κρατήσουν δωμάτιο αναγκάστηκαν να νοικιάσουν σε κοντινούς ξενώνες και να συμμετέχουν ως επισκέπτες αυξάνοντας τον αριθμό των συμμετεχόντων σε 450 από περίπου 45 εκκλησίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Συνέπεια της αύξησης του αριθμού των περιόδων και των συμμετοχών ήταν οι ανάγκες υπηρεσίας για την ομαλή διεξαγωγή του συνεδρίου να αυξηθούν σημαντικά. Ευχαριστούμε το Θεό που έβαλε στη καρδιά πολλών αδερφών με εμπειρία συμμετοχής στο συνέδριο να προσφέρουν εθελοντικά, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, καλύπτοντας με επιτυχία τις ανάγκες αυτές. Η Α΄ καθολική επιστολή του απόστολου Ιωάννη ήταν το θέμα που συζητήθηκε και οικοδόμησε τις καρδιές των αδελφών.

Με βάση την εμπειρία της προηγούμενης χρονιάς οι αδερφοί της οργανωτικής ομάδας πήραν τη δύσκολη απόφαση να μην αυξήσουν τον αριθμό των ξενώνων γιατί οι αίθουσες του ξενοδοχείου που φιλοξενούσε το Πνευματικό Συνέδριο δε μπορούσαν να εξυπηρετήσουν μεγαλύτερο αριθμό συνέδρων και επισκεπτών.

Η αυξημένη όμως ζήτηση συμμετοχής είχε σαν συνέπεια τα δωμάτια και των 2 περιόδων να καλυφθούν γρήγορα και περισσότεροι από τη προηγούμενη χρονιά αδελφοί να έλθουν στο συνέδριο ως επισκέπτες. Με τη χάρη του Θεού ωστόσο το συνέδριο κύλησε τόσο ομαλά ώστε όλοι καταλάβαμε ότι ο Θεός με την παρουσία του οδηγούσε τους πάντες με ειρήνη και ομόνοια.

Το θέμα που αναλύθηκε από τους εργάτες του ευαγγελίου ήταν  «Η προετοιμασία της Εκκλησίας για τον ερχομό του Ιησού Χριστού» και η ευλογία ήταν διάχυτη κάθε στιγμή των 2 αυτών εβδομάδων με αποτέλεσμα οι συμμετέχοντες (από περίπου 50 εκκλησίες από την Ελλάδα & το εξωτερικό) να μεταφέρουν την εμπειρία τους σε όλη την Ελλάδα.

Η μεταφορά σε κάθε συνάθροιση της Ελλάδας της εμπειρίας του Πνευματικού Συνεδρίου μας έφερε  μπροστά στη ευχάριστη αλλά συνάμα δύσκολη θέση να διαχειριστούμε ένα πολύ μεγάλο αριθμό αιτήσεων.

Μέσα σε περίπου ½ ώρα περισσότεροι από 880 αδελφοί υποβάλανε ηλεκτρονικά αίτηση για συμμετοχή στο 10ο Πνευματικό Συνέδριο! Η αναπάντεχη αυτή αύξηση ξάφνιασε τους οργανωτές με αποτέλεσμα να εξετάσουμε εναλλακτικές λύσεις ώστε, αν ήταν δυνατόν,  να μη δυσαρεστηθεί κανείς αδελφός, και να μπορέσουν όλοι τελικά να λάβουν μέρος. Παρά το μεγάλο όγκο δουλειάς αποφασίσαμε τελικά να διοργανώσουμε και μια τρίτη περίοδο (εβδομάδα) στο ίδιο χώρο.
Με τη ακούραστη δουλειά των οργανωτών, την εθελοντική προσφορά των συμμετεχόντων και τη χάρη του Θεού να μας καλύπτει καταφέραμε τελικά να φέρουμε σε πέρας με επιτυχία ένα συνέδριο με συμμετοχή 920 αδελφών από περισσότερες από 70 εκκλησίες της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού! Το θέμα του συνεδρίου ήταν «Μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν» (Φιλιππισίους β:12) και οι εντυπώσεις των συνέδρων αποτυπώθηκαν για μια ακόμα χρονιά εξαιρετικές. Τέλος είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι από το ξεκίνημα και μέχρι σήμερα το Πνευματικό Συνέδριο της ΕΑΕΠ στηρίζεται στην εθελοντική εργασία, καθώς άπαντες, όχι μόνο οι συμμετέχοντες αλλά και οι οργανωτές, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς. Ευχαριστούμε πολύ τον Κύριο μας Ιησού Χριστό για τη μεγάλη ευλογία που μας χάρισε. Σε αυτόν ανήκει όλη η δόξα για το συνέδριο!

Ιδού, τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί.
(Ψαλμός 113:01)